Je kunt in mij dagboek verhaal lezen hoe mijn middelbare school tijd verliep en daarna.Thomas ging op een bankje zitten en vroeg of ik even crisiscentrum bavo naast hem kwam zitten.De enige persoon die ik in korte tijd door en door ben gaan vertrouwen, prikte dwars door me heen.Ik keek crisiscentrum bavo naar thomas, hoe hij stond uit te leggen en hoe hij bewoog.Meer voor thomas voelen mag en kan niet, hij is mijn leraar en ik zijn leerling, het mag niet.Ik crisiscentrum bavo dacht na over al dat reisen wat ik met de bus en de trein heb gemaakt.Ik deed mijn ogen open en keek in de grote spiegel.De andere gedichten hoorde ik niet eens meer, buiten was het crisiscentrum bavo intressanter dan binnen.De volgende ochtend moest ik weer rennen naar de bus.Ik begon geriteerd te raken van zijn opmerkingen crisiscentrum bavo waar ik eerst zo om moest lachen.Als ik nou eens dichter bij school zou kunnen wonen, zei ik bedenkelijk.